27 Mayıs 2014 Salı

Yaşamın Minik Sırrı

 Bugün, bugün olduğu için güzel.dün,dün olduğu için güzeldi ve yarın yarın olduğu için güzel olacak.Eğer istiyorsak o denli mutlu olabilirdik ve istediğimiz ölçüde mutsuz.Ellerimiz kutsal.Belki bu türlü sebeplerden.Yaşamak ellerimizde,gülmek ellerimizde ve mutsuzluk...Ellerimizde...Bütün duygu karışımlarının kokusu sinmiş üstüne.Bütün isimlerin,bütün tartışmaların,bütün sevişmelerin...
 Duygular bilindik,eski,fakat yabancı karakterlere bürünüp çalmış kapılarımızı.Her açtığımızda,her kalp atışında bitmiş Haziran.Her nefes alışımızda uçmuş kuşlar.Çünkü Hayat kısa...


 Eğer bugün güneş batıyorsa ve yarın güneşin doğacağını hayal edebiliyorsak elbet umut bizim için vardır.Fakat güneş doğuyorken gecenin karanlığını düşünüyorsak elbet kayıplarımızda vardır.Anı yaşamak diye bir olgu var ise ve bu bizim için iyi bir şeyse...İyi şeyler güzeldir.Anlar...Zamanın çekimlenmemiş hali.Bugün mutsuzken yarında mutsuz olacağız gibi bir kaide yoktur.Fakat ,yarın mutsuz olacağım korkusuyla izlersek güneşi, yarınlarda mutsuzluk aşikardır.Zamanı yaralarla ölçmememiz gerektiğini öğrenmek ne denli zor?Yaralar,geçmişin izleridir.Eğer ağrımıyorsa kalan izlerin de bir anlamı olmamalıdır.


 Hepimizin sararmış yapraklarında ince hüzünler saklıdır.Herkes biraz hatalı,biraz masumdur.Bunun pişmanlığını her gün,her dakika yaşıyor olmak ise zihin ve yürek yorgunluğundan başka bir şey değildir.Bırakın geçmiş kendi pişmanlığıyla yaşasın.Bizde kalan büyük bir tecrübe konusudur.



 Farketmeden başka karakterlere ait olmuşuzdur,farketmeden uzak,yabancı ve çirkinliğin içinde buluşmuşuzdur kendimizle.Sever gibi yapmışızdır,oysa henüz vakit varken.Sevgiyi kırmışız,incitmişizdir.Sonra dönüpte nasılsın ben,napıyorsun demişiz,diyebilmişizdir.Kendimizi usul usul kandırırken,karşımızdakinin derin ve kuvvetli duygularını hiçe almışızdır.Kendimiz için öylesine değerli olan hislerin başkası için hiçbir önemi yokmuş gibi davranmış,ayıp etmişizdir.İçimize  sevmiyorum diye haykırırken,sevdiğimizi benimsetmeye çalışmışızdır.Minik roller yapmışız,inanmıştır.Sonra farkında olmadan biz inanır olmuşuzdur.Film film olmaktan çıkmış,roller anlamını yitirmiştir.Kalpler kırılmıştırAyrılık denen o kelime ilk kez bu kadar hüzünsüz olmuştur.Belki huzurdur.Her şey bitsin,unutmalı anıları derken ağlayan bir kalbi de hissedebilmişizdir.Ne ara bu kadar acımasız olduğumuzu sorarken benliğimize,bunun aslında nasıl da anlamlı ve değerli olduğunu düşünmüşüzdür.İyi yapmışızdır bir yana.Kendimizi unutmuşuzdur çünki.Başkasının mutluluğu için ne hissettiğimiz,ne denli sevmediğimiz umurumuzda olmamıştır.Her dakika sevmeye,tekrar tekrar sevmeye çalışmışız,olmamıştır.Katlanmaya çalışmısızdır,yine olmamıştır.
 Her şeyin affedilme sınırı vardır.Eğer kendinizi affedebiliyorsanız...İşte bütün mesele budur.Geçmişte yaşadığınız bu denli olayların sonucunda yoğun bir pişmanlık yaşayıp,her gün canımızı acıtırsak...Zaten biz bitmişizdir.Bırakın gitmiş olanlar dönmesin.Şu hava boşluğunda kendinizi rahat bırakın.Unutun canınızın yandığını,unutun üstünüze püskürülen nefreti.Her gün farklı güzeldir,mutluyum diyene.Siz mutluları,umutluları olun.


Çünkü geçmiş geçmişte kaldı ve eğer mutsuz iseniz bile o an mutsuzluğunuzu yaşayın.Fakat bu mutsuzluğunuz anlarla sınırlı kalsın,anlarda olsun.İnsan değerli bir varlıktır.Hissiyat önemli bir duygudur.Ellerimiz var ise,kalbimizde küçük kıpırtılar olabiliyor ise ve gözlerimiz beyinlerimizde yeni resimler çizebiliyorsa...Unutmayın,böylesi büyük bir güzellik.



7 yorum:

  1. Cümlelerin umut ve farkındalık dolu, sevdim :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bi süre sonra insan büyüyor. Umudun aslında nasıl da güzel bir yaşama sebebi olduğunu anlayıveriyor.Teşekkür ediyorum günleriniz umutlu olsun :)))

      Sil
  2. Şeker daha çok yazmalısın ;)

    YanıtlaSil
  3. şekerim ne iyi geldi bu yazı, çok güzel yansıdı kalbime :)
    yaşanan olumsuzlukları, pişmanlıkları hayatına yaymamalı insan..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel düşünceler bıraktıysam ne mutlu bana mavim.Hep mavi kal :)))

      Sil
  4. Şu an mutsuzluğumu zaman ve mekanla sınırlayamıyorum. Tüm hayatımı kaplıyor. Sanırım kontrolü kaybettim.

    YanıtlaSil